Plots was er in april die dag waarop onze club overvallen werd met slecht nieuws. We moesten toen, compleet onverwacht en veel te vroeg, afscheid nemen van Luc Gardelein. Onze adjunct-manager werd toen getroffen door een hartaanval. Tijdens de eerste thuiswedstrijd van de nieuwe voetbalcompetitie willen we Luc Gardelein herdenken, maar vooral bedanken. Voor de aftrap willen we Luc Gardelein een passend eerbetoon brengen met één minuut applaus. Voor alles wat hij in al die jaren heeft gedaan voor onze club en voor alles wat hij voor ons heeft betekend. Zijn familie komt mee afscheid nemen tijdens de prefoot en zal aanwezig zijn op de wedstrijd.
Onze afscheidsbrief aan Luc
dag Luc,
bijna een half jaar ondertussen, zolang moeten we jou hier al missen op de club. Het voelt nog altijd vreemd voor ons dat je er plots niet meer bent, jij die er altijd was.
Het verdriet bij je familie zal nog altijd groot zijn, maar het gemis op onze club is minstens even groot. Dat gemis zit vaak in kleine dingen: je fiets die hier niet meer staat, je niet meer zien zitten aan jouw bureau, geen babbeltje meer kunnen doen in de gang en nooit meer samen wat staan vloeken na een verloren match.
Het voetbal heeft zich ondertussen terug op gang getrokken na die lange corona-pauze en heel veel mensen die ik de voorbije weken heb teruggezien hadden eigenlijk maar één gespreksonderwerp: ''amai, dat bericht van Luc, zo erg! Ik ben zo hard geschrokken. Zo'n lieve man. Hij was er altijd en hij deed hier alles.''
En ze hebben gelijk: jij was hier de onmisbare schakel, de werkmier, de verzoener, de stille kracht.
Het is gek dat we allemaal pas écht gaan stilstaan bij wat iemand allemaal doet, als het te laat is om die waardering ook écht - herhaaldelijk - uit te spreken. We wisten het wel dat je hier veel deed, maar we hebben het toen misschien te weinig tegen jou gezegd. Stefan Smet, dé regiojournalist van Het Nieuwsblad, zei het onlangs ook nog tegen mij: ''Ik kan het nog altijd niet vatten dat ik hier naar een wedstrijd kom kijken, terwijl Luc er niet is. Luc was er altijd.''
Je wordt gemist in zoveel kleine, maar allemaal zeer belangrijke dingen.
De broertjes Van Daele, onze vaste huisscheidsrechters bij de jeugd, die vorige week nog vol lof over jou spraken dat altijd alles in orde was. Altijd duidelijk. Altijd correct.
Huisfotograaf Nic Declercq die een parkeerkaart nodig had of een koffietje wou drinken, jij stond er en je regelde dat.
Wat nog? De kas maken, de bestellingen doen voor de kantine of van de kledij, de uitbetaling in orde brengen voor alle scheidsrechters, de stock nakijken, de betalingen van de trainers in orde brengen, de contacten met tal van leveranciers, enz.
De lijst van taken is lang, de dingen die na jouw dood moeten worden overgenomen zijn complex, gewoon omdat jij het allemaal deed. En je deed dat goed. Nee, uitstekend zelfs. Bedankt daarvoor, beste Luc. In naam van de hele Racing-familie willen we je nog eens oprecht bedanken voor alles wat je in al die jaren voor onze club hebt gedaan, voor die vele uren die je vrijwillig in de Eikstraat hebt doorgebracht, ten dienste van de club. Voor de jeugdwerking, voor onze A-kern, voor de Racing of voor de KAA Gent Ladies of de KAA Gent Beloften, voor het Gentse voetbal. We zijn een boegbeeld kwijt, maar je zit in het Racing-hart van iedereen hier. Voor altijd. Want dat we je missen natuurlijk in de taken die hier moeten worden gedaan, dat spreekt voor zich. Maar we missen je misschien nog meer als mens. Voor jouw vriendschap, voor je warme én wijze woorden. Voor jouw lach en het relativeringsvermogen. Of omdat je de spelers van de A-kern eens kon oppeppen of kon prikkelen, kortom, om zoveel kleine menselijke dingen die zo belangrijk zijn in club als die van ons.
Het doet nog altijd pijn dat ik je 's morgens niet meer tegenkom als ik met de hond ga wandelen. En ik ben een klankbord kwijt over alles wat we doen bij Joe. Je was een heel trouwe luisteraar van Raf & Rani en van alle andere programma's op Joe en je was de eerste om tegen mij te zeggen wat je goed vond en wat niet. Ik heb altijd heel veel aan jouw feedback gehad en ik probeerde daar ook altijd iets uit op te pikken.
We zullen je blijven missen, Luc.Dat gaat niet over na een paar maanden. Maar we weten dat je voor ons blijft supporteren. Rust zacht topper!
Hans,
jouw afgevaardigde en Racing-vriend.